فشار گاز در لوله کشی ساختمان چقدر است؟

فشار گاز در لوله کشی ساختمان یکی از موضوعاتی است که می‌تواند برای ساکنین شهر سؤال ایجاد کند. گازی که توسط میادین نفت و گاز تولید می‌شود، برای انواع نیروگاه، صادرات به خارج از کشور و صنایع مختلف، مورد استفاده قرار می‌گیرد. قطر لوله‌های مورد استفاده برای عبور و انتقال جریان گاز، بر اساس مؤلفه طراحی‌ها و نیاز، تعریف می‌شود. قطر لوله می‌تواند بین 30 تا 143 سانتی‌متر در نظر گرفته شود. برای اینکه میزان هزینه مربوط به لوله‌کشی‌های گاز کاهش پیدا کند، میزان فشار گاز در لوله کشی‌ها را افزایش می‌دهند.

وقتی سیالات درون لوله‌ها به جریان می‌افتند، اصطکاک به وجود آمده میزان جریان فشار را کم می‌کند. به همین دلیل، در فاصله‌های معین و محاسبه شده، سامانه‌های تقویت کننده فشار را نصب می‌کنند تا بتوانند میزان فشار گاز در لوله کشی‌ها را ثابت نگه دارند. برای رسیدن به این هدف، یعنی ثابت نگه داشتن میزان فشار گاز در لوله کشی‌ها، میزان فشار بین ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ پوند بر حسب اینچ مربع (48 تا 68 بار) در نظر گرفته می‌شود. هر زمان که میزان فشار گاز در لوله کشی‌ها کاهش پیدا کند و حدوداً به میزان ۵۲۰ پوند (35.8 بار) برسد، کمپرسورهای تقویت کننده میزان فشار، فشار گاز در لوله کشی را به ۱۰۰۰ پوند بر حسب اینچ (68 بار) می‌رسانند.

افزایش پیدا کردن میزان فشار گاز در لوله کشی باعث می‌شود تا قطر لوله‌ها را کمتر در نظر گرفته در نتیجه هزینه‌های مرتبط با لوله کشی گاز، کاهش پیدا می‌کند و گاز برای موقعیت‌های ضروری‌تر ذخیره می‌شود. یکی دیگر از مزایای افزایش میزان فشار جریان گاز، جلوگیری از شبنم شدن آن و در نهایت عدم ایجاد خوردگی در سطح لوله‌ها می‌شود. این موضوع مانع از ایجاد اختلال در سیستم کنترل فشار گاز می‌شود.

فشار گاز شهری بعد از رگولاتور چقدر است؟

خطوط انتقال گاز در مسیر حرکتی خود تقویت می‌شوند تا میزان جریان گاز دچار افت نشود، اما جریان گاز در نهایت به سامانه کاهش فشار یا sgc در قسمت ورودی شهر می‌رسد. میزان فشار گاز موجود در این سامانه ۱۰۰۰ پوند است و در طی فرایندی تا 250 پوند تقلیل می‌یابد. به این نکته دقت کنید که همواره میزان فشار گاز ورودی به این سامانه حدود ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ پوند است و بعداً تقلیل داده می‌شود.

بیشتری ن میزان کاهش فشار گاز در این سامانه توسط قطعه‌ای به نام رگلاتورها انجام می‌شود که وظیفه اصلی آن تنظیم و کاهش میزان فشار گاز در لوله کشی ساختمان است. بعد از اینکه مرحله کاهش فشار گاز توسط رگلاتورها انجام شود، فضای گاز به 250 پوند می‌رسد. برای توزیع در لوله‌های تغذیه کننده آماده می‌شود. برای موفقیت آمیز بودن روند انتقال گاز به لوله‌های گاز شهری، کم کردن میزان فشار گاز به صورت مرحله به مرحله انجام می‌شود. برای انجام این کار گاز باید در مسیر حرکت خود به سمت سامانه sbt6 حرکت کند.

میزان فشار گاز در زمان ورود به ایستگاه حدود 250 پوند است که این میزان کاهش توسط رگلاتور انجام شده بود. در مرحله بعد قبل از اینکه گاز به لوله‌های تغذیه برسد، نرخ فشار به 60 پوند می‌رسد. وقتی که فشار سیالات گازی به 60 پوند برسند، برای توزیع در بین مصرف کنندگان آماده هستند. اخذ انشعاب استاندارد گاز برای منازل مسکونی باید از سرویس تی استفاده کرد.

بعد از ورود گاز به لوله کشی ساختمان و لوله کشی‌های خانگی و قبل از اینکه توسط یک رگلاتور دیگر مورد استفاده قرار گیرد، میزان فشار آن باید تا ۲۵ صدم پوند کاهش پیدا کند تا برای استفاده مجاز شود. در همه عملیات‌های گازی، لوازمی برای تأمین ایمنی مصرف کنندگان و کارکنان در نظر گرفته شده است. در صورتی که هر یک از موارد ایمنی و استانداردها رعایت نشود، میزان احتمال بروز خطا و آسیب زیاد می‌شود و موجب ایجاد زیان می‌شود.

بهترین لوله برای انجام لوله کشی گاز چیست؟

ساختمان‌های جدیدی که همه‌روزه ساخته می‌شوند، دائم با چالش نصب و تعبیه لوله‌های گاز مواجه خواهند شد. تشکیلات لوله‌های گاز به هر ساختمان اجازه می‌دهد تا همه منازل را به امکانات گرمایشی مجهز کنند و برای نصب این لوله‌های می‌توان از مس و فولاد استفاده کرد. قبل از انتخاب جنس لوله‌ها که مسی یا فولادی باشند، باید معایب و مزایای آن را در نظر گرفت. افزایش در ساخت ساختمان‌های مختلف در شهر تهران سبب شده است تا نیاز به نوع جدیدی از روش‌های لوله‌کشی احساس شود.

دلیل این نوآوری در زمینه لوله‌کشی‌های گازی، ناراحتی افراد و آسیب دیدن لوله‌ها بود که تا درنهایت سبب شد که تأسیسات گازی هر ساختمان به‌روز شود. لوله‌های تغذیه‌کننده گازی که سیالات را منتقل می‌کنند، وضعیت نسبتاً stable در آن وجود دارد. انتخاب نمونه‌های لوله‌های گاز بر حسب سایز آن‌ها و نرخ فشاری که از آن عبور می‌کند، گوناگون خواهد بود.

لوله‌های فلزی کربن استیل برای خط اصلی انتقال گاز به کار می‌رود. اما برای مصارف روستایی و شهرهایی که از خطوط اصلی گاز خود را منشعب می‌کنند، لوله‌های پلی‌اتیلنی مفیدتر خواهند بود. یکی از مزیت‌های لوله‌های پلی‌اتیلنی متصل شدن آن‌هاست که به‌راحتی صورت می‌گیرد. زمانی که لوله‌های پلی‌اتیلن به هم جوش داده شوند، اتصالات ایجاد شده به‌اندازه همان لوله اصلی استحکام خواهند داشت.

انعطاف لوله‌ها، تعداد آن‌ها را کاهش داده و این کاهش برای مناطقی که در معرض زلزله هستند، مفید واقع خواهد شد. همان گونه که گفته شد نصب لوله‌های پلی‌اتیلن به‌راحتی انجام می‌شود و نسبت به لوله‌های فولادین روش متمایزی برای تعبیه شدن خواهد داشت. صرفه‌جویی در اتلاف زمان و سایر هزینه‌ها، از مزایای دیگر نصب لوله پلی‌اتیلنی خواهد بود.

استاندارد لوله گاز و فشار گاز در لوله کشی ساختمان

مسیر لوله‌های گاز انتقال دهنده، نباید از راه‌پله، راه خروج اضراری، بخش آتش‌نشانی ساختمان و محل عبور ساکنین ساختمان عبور داده شود. مسیرهای عبور لوله نباید در انباری ساختمان نیز تعریف شود. در صورتی که قسمت حمایت‌کننده و متصل‌کننده از سقف پارکینگ استفاده کرده باشد، حتماً باید از عایق پی‌وی‌سی استفاده کند. ساختمان‌هایی که دارای سقف کاذب هستند، نباید از سقف ساپورت‌گذاری استفاده شود. حالت استاندارد برای سقف‌های کاذب، پشت بخش‌های جوش‌خورده است که حتماً باید مقداری تهویه هوا برای آن در نظر گرفته شود. جنس لوله‌های گاز باید بر اساس نرخ فشار عبوری از آن‌ها انتخاب شوند. با در نظر گرفتن این موضوع استفاده از لوله‌هایی با جنس پلی اتیلن، انتخاب بهتری است. یکی از بارزترین ویژگی‌های این لوله‌ها انعطاف‌پذیری بالای آن‌ها است که باعث می‌شود تا ۲۵ برابر قطرشان قابلیت خم شدن داشته باشند.

در لوله‌کشی گاز، برای اتصالات نوع دنده‌ای طبق استاندارد ضوابط گاز ملی به شماره ۱۷۹۸ باید ۸ تا ۹ عدد متصل‌کننده استفاده شود. استفاده از نوار تفلون برای هوابندی کردن این اتصالات گزینه بهتری است. فضاهای مرطوب مثل سونا، حمام، استخر و جکوزی نباید در مسیر لوله‌کشی گاز قرار بگیرند و اگر در این قسمت‌ها از سقف کاذب استفاده شده است، نصب لوله‌های توکار و روکار مجاز نیست.

اگر لازم است تا لوله‌های گاز مانند سیستم ارت، به صورت دفنی اجرا شوند، باید از عایق و ایزوگام استفاده شود تا لوله‌ها دچار خوردگی نشوند، در غیر این صورت نصب لوله‌ها غیر استاندارد و غیر اصولی است. در صورتی که چاره‌ای جز عبور دادن لوله‌های گاز از مسیرهای مرطوب وجود ندارد، باید از لوله پلی‌اتیلن فشارقوی با دو سایز بزرگ‌تر استفاده شود، به طوری که به اندازه 2 سانتی‌متر، از دو طرف دیوارهای جانبی قابل دیدن باشد.

اگر قرار است که لوله‌ها به روش روکار اجرا شوند، باید تشکیلات گازی را به‌صورت عمودی تعبیه و نصب کنید. در صورتی که لوله‌ها از کف ساختمان عبور می‌کنند و با لوله‌های آب تداخل پیدا می‌کنند، لوله‌های گاز باید طوری قرار داده شوند که روی آب نصب شوند. در صورت عبور لوله‌ها از داخل سقف، جداره‌ها و چارچوب‌ها، حتماً باید از عایق pvc استفاده شود.